Psychofizjologia oddychania

Psychofizjologia oddychania

Szybkie oddychanie (hiperwentylacja) zmniejsza zawartość dwutlenku węgla (CO²) zarówno w wydychanym powietrzu jak i we krwi. Obniżony poziom dwutlenku węgla, określany jako hipokapnia, powoduje skurczenie się naczyń krwionośnych w mózgu oraz hipoksję, jak też zwiększa pobudzenie układu współczulnego, z następczym zmęczeniem. Hipokapnia powoduje podwyższenie pH krwi, czemu przeciwdziała wydalanie przez nerki jonów węglowodanowych. Wynikające stąd zmiany w układzie zasadowym oraz składzie chemicznym środowiska wewnątrz- i zewnątrzkomórkowego, przyczyniają się do powstania objawów hipokapnii czyli np. “mroczków” przed oczyma, zawrotów głowy, szumu w uszach, osłabienia mięśniowego. ( (Nixon 1994; von Scheele & von Scheele 1999). Stan ten (Fried 1980 s.88-91) na poziomie korowym może prowokować manifestowanie się zmian napadowych.

Leave a Reply